خوبی یا دانایی مسئله این است

امروز نگاهی به سایت www.time.ir  می انداختم و جمله جالبی از آلبرکامو داشت که حیفم آمد در وبلاگ نیاید:

"شر و بدی که در دنیا وجود دارد پیوسته از نادانی می زاید و حسن نیت نیز اگر از روی اطلاع نباشد ممکن است به اندازه شرارت تولید خسارت کند. مردم بیشتر خوبند تا بد و در حقیقت، مسئله این نیست. بلکه آنها کم یا زیاد نادانند و همین است که فضیلت یا ننگ شمرده می شود. نومیدکننده ترین ننگ ها، ننگ نادانی است که گمان می کند همه چیز را می داند و در نتیجه به خودش اجازه آدم کشی میدهد: روح قاتل کور است و هرگز نیکی حقیقی یا عشق زیبا بدون روشن بینی کافی وجود ندارد."

حیف شد که در تصادف ، زود مرد. حرف ها داشت تا بزند. 47 سالگی فوت کرد. وقتی که من سه سال داشتم. و جایزه نوبلش را در 44 سالگی گرفت.

و اما گشتم انگلیسی جمله بالا را پیدا کردم: ظاهرا از کتاب "طاعون" گرفته شده است.

The evil that is in the world always comes of ignorance, and good intentions may do as much harm as malevolence, if they lack understanding. On the whole men are more good than bad;that, however, isn't the real point. But they are more or less ignorant, and it is this that we call vice or virtue; the most incorrigible vice being that of an ignorance which fancies it knows everything and therefore claims for itself the right to kill.There can be no true goodness, nor true love, without the utmost clear-sightedness. (Albert Camus, from his book "The Plague")

دو کلمه...