یک صحنه از "طعم گیلاس" : آقای باقری داره برای آقای بدیعی سخنرانی میکنه و لی دیده نمیشه. دوربین فقط ماشین در حال حرکت را نشان میده. ماشین سر دو راهه می رسه. بدیعی میگه "من این راه رو نمیشناسم" بدیعی میگه " من می شناسم. طولانی تره ولی قشنگ تره". به نظر من سمبلیک است. بدیعی راهی رو که میشناسه و کوتاه تره خودکشی است ولی باقری راه طولانی تر را می شناسه و اون راه زندگیه که طولانی تره و قشنگ تره. ,گفتگوی,بدیعی,باقری ...ادامه مطلب